Alle stroken van Strade Bianche op een rij

ALLE STROKEN VAN STRADE BIANCHE OP EEN RIJ

Vidritta is de eerste strook die je voorgeschoteld krijgt. Vooral rechtdoor en licht naar beneden. Een strook om te wennen aan het gravel. Maar let op. De groep zal hier nog flink bij elkaar fietsen. Het is dus dringen geblazen op het gravel. Raak niet in paniek. Probeer rustig en ontspannen te blijven. Dat zal best lastig zijn met al die zenuwachtige, schreeuwende en opgefokte Italianen om je heen.



Numero due is Bagnaia. En dat is er eentje hoor. De deelnemers aan de Granfondo zullen nog steeds bij elkaar fietsen. Een echte klim heb je nog niet achter de rug. Ook hier zal het tempo hoog liggen. Maar na twee kilometer loei snel gravel gaat de weg omhoog lopen. CYCLOsportive zal hier staan voor de eerste verzorging/ondersteuning. En dat zal nodig zijn. Het regent hier lekke banden!

Settore 3 zoals dat in fraai Italiaans genoemd wordt. De strook van Radi heeft alles wat Strade Bianche zo mooi maakt. Ruim 3 kilometer gaat het op en af. In de afdalingen zitten aan aantal bochten die best een uitdaging kunnen zijn op gravel. Op het einde van de strook zal er flink geklommen moeten worden.

Piano, piano is er op La Piana niet bij. Op deze strook is het gewoon keihard rammen. Strook 4 is geen lastige strook en gaat voornamelijk in dalende lijn. Aan het einde van La Piana heb je 56 kilometer afgelegd. Ongeveer de helft van het aantal km’s op gravel is overwonnen. Maar het ergste moet nog komen: San Martino in Grania.

Na een vlakke aanloop kan je hier als deelnemer aan de Granfondo je lol op. Na drie kilometer op relaxed over een vlakke gravelstrook gereden te hebben, moet er flink geklommen worden. De mannen worden hier van de spreekwoordelijke jongens gescheiden. Ook hier weer een paar snelle bochten in de afdalingen. Als toetje gaat de weg hier met meer dan 10% omhoog in de laatste vier haarspeldbochten. Deze strook moet je goed indelen om niet volledig buiten adem het asfalt op te draaien.

Strook numero 6 is slechts 800 meter lang, maar de kilometers gaan tellen. Inmiddels heb je hier 115 kilometer onder de wielen door laten rollen. De 800 meter van Monteaperti gaan pijn doen, dat is zeker. Vooral na de eerste bocht gaat de weg hier flink omhoog. Zorg dat je hier nog iets in de tank hebt. Anders zal het lachen je snel vergaan.

Mocht je mensen tegenkomen die je proberen wijs te maken dat het na strook 6 uitbollen is naar Siena? Geloof deze mensen niet! Een paar kilometer na Monteaperti staat Colle Pinzuto op het programma. De een-na-laatste strook is vooral in het begin erg steil. Met een maximaal stijgingspercentage van 15% een ware uitdaging. Op naar de laatste strook: Le Tolfe.

Le Tolfe is vooral bekend geworden door de splijtende demarrage van Mathieu van der Poel in 2021. Slechts Alaphilippe en Bernal konden de Nederlander volgen. Je duikt hier eerst in noodvaart naar beneden om een deel van die snelheid mee te nemen in de klim. Uitrollen tot boven gaat niet lukken. Met een stijgingspercentage van 18% gaat de zwaartekracht snel werken. Stampen op de pedalen!! Als je boven bent, is het nog 12 kilometer naar de finish op Piazza del Campo in Siena!

De Via Santa Catarina is geen gravelstrook. Toch mag dit deel van de GF Strade Bianche niet onvermeld blijven. De laatste meters naar de finish op Piazza del Campo zijn zwaar. De weg door het historische centrum gaat hier maximaal 21% omhoog. Je staat er op de Via Santa Catarina niet alleen voor. De Italiaanse Tifosi zullen je hier massaal aanmoedigen! Nog één bocht en dan draai je het historische plein op. Aan al het lijden op de steile gravelstroken komt een eind. Wat een finish! CYCLOsportive wacht op je bij de finish.

In maart staan we weer aan de start van deze schitterende Granfondo. Onze reis zit al helemaal vol. Maar niet getreurd, we gaan in september weer naar Toscane en jij kan nog mee. Oke, er is dan geen Granfondo, maar ook dan is het heerlijk fietsen in Toscane tijdens onze Strade Bianche Trail!